انسان مستقل و قوی در واقع انسان تنهایی است که روی کمک دیگران نمی‌تواند حساب کند. کسی که تمام انرژیش را صرف برآورده کردن خواسته های اولیه اش می‌کند. به همین دلیل رشد اجتماعی و اقتصادی فردِ مستقل و تنها با تاخیر مواجه شده, یا به کل متوقف می‌شود.

کسی که از کمک و حمایت مادی و غیرمادی اطرافیان برخوردار است, امکان انتخاب و برنامه ریزی دارد. می‌تواند فکر کند و تصمیم بگیرد.

تحقیقات نشان داده ارتباطات یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که به انسان ها احساس رضایت از زندگی (همان خوشبختی) را می‌دهد.

زندگی در بافت حمایتگر باعث می‌شود انرژی فرد برای دغدغه های کوچک به هدر نرفته, صرف اهداف سطح بالا و راضی کننده تر شود.

با دریافت حمایت های مالی و عاطفی و به دنبال آن آرامش ذهن, شخص می‌تواند رشد کند و به استقلال _ به عنوان یکی از ویژگی های انسان رشدیافته _ دست پیدا کند.

"ارزش هیچ ارزشی ندارد"

خودکفایی

سختی کشیدن

و تنها و قوی بودن ...

این واژه ها و عبارات آشنای ارزشمند,

جریان طبیعی زندگی را متوقف می‌کند و تقدس رنج تنها "مکانیسمی دفاعی" است برای قابل تحمل کردن زندگی انسان رشد نیافته ( شکست خورده).