نوروسایکولوژی عشق

• در طول تاریخ هنرمندان، شاعران و نویسندگان آثار بسیاری در رابطه با طبیعت عشق شهوانی و رفتار جنسی بشر خلق کردند. در دهه­ی 1960 روان­شناسان اجتماعی و سکس درمانگرها تحقیقات منظمی را روی این پدیده­ی پیچیده آغاز کردند. با این حال تنها در سال­های اخیر نوروساینتیست­ها و بیوشیمیست­ها شروع به کشف این احساس پیچیده­ی انسانی کردند.

شباهت بین هیجان­های مختلف بیشتر از تفاوت بین آن هاست. از لحاظ شیمیایی عشق، لذت، میل جنسی، و شور و شوق مانند عصبانیت، ترس، حسادت و نفرت همگی حالت برانگیختگی شدید هستند. همه­ی آن­ها پاسخ دستگاه سمپاتیک هستند. این با تظاهرات ظاهری فرد قابل اثبات است، مثل چهره­ی برانگیخته، عرق کردن کف دست، ضعیف شدن زانو، گیجی و ضربان شدید قلب، لرزش دست و نفس نفس زدن.

حال سوال این است که چرا این علائم در همه به صورت یکسان بروز می‌کند؟ و چرا افراد عاشق می‌شوند و به عشق یک نفر دیگر در زندگی محتاج می‌شوند؟

• برای پاسخ به این سوال باید عوامل موثر بر رفتار اجتماعی انسان نظری ژنتیک، پروسه ی تکاملی، ساختار و عملکرد نورونی، به طور محدودتر نتایج تحقیقات نوروساینس و از آن هم محدودتر نوروسوشال ساینس را بررسی کنیم.
• در ابتدا باید به این نکته تاکید کنیم که هدف از آزمایش بیونوروسایکولوژیکی عشق، تنها رسیدن به جزئیات ژنتیکی و مکانیسم مولکولی و پروسه ی تکامل عشق نیست، بلکه کشف روابط خاص بین ژن، تکامل، مکانیسم های نوروسایکولوژیکی و تجربیات و روابط بین فردی افراد عاشق است.

مطلب هم دیگری که باید به ان اشاره کنم اهمیت نوروسایکولوژی اجتماعی است. نوروسایکولوژی اجتماعی یعنی این عملکرد مغز و بدن بر رفتارهای اجتماعی موثر است که این رابطه بر همه ی ما آشکار است، از طرفی این دیدگاه باور دارد رفتارهای اجتماعی نیز بر مغز و کارکرد فیزیولوژی بدن اثرگذار است. درباره ی سوشال نوروسایکولوژی و عشق در مقاله های بعدی بیشتر خواهم گفت.