طبیعی است که ما به عنونان افرادی بالغ بخشی از نظرات و احساستمان را از دیگران پیدا کنیم. دیگران می‌توانند دوست، همکار، آشنا یا نزدیک ترین انسان های زندگی ما باشند. این نگفتن ها عموما برای حفظ و تداوم رابطه انجام می‌شوند و بسیار هم موثر هستند. چون بسیاری از احساسات ما زودگذر هستند و بهتر است به زبان آورده نشوند، از سویی بسیاری از مشکلاتی که در رابطه ها وجود دارند همیشه هستند و قرار نیست حل شوند و گفتن‌ آنها فقط باعث تنش و دلخوری بیشتر می‌شود.

با این حال گاهی لازم است در مورد خیلی از مسائل صحبت شود. تا ما حرف نزنیم کسی نمی‌داند در ذهن ما چه می‌گذرد و چه احساسی را داریم تجربه می‌کنیم. خیلی وقت ها کسی از دیگری سوااستفاده میکند، بدون این که متوجه باشد این احساس را در طرف مقابل به وجود آورده. حفظ تعادل در دادن ها و گرفتن ها در روابط بلندمدت بسیار اهمیت دارد و این خیلی اوقات نیاز به تذکر و یادآوری با استفاده از کلمات روشن و صریح دارد.

تحمل یعنی من حرف هایی دارم که به زبان نمی‌آورم. وقتی حرف های ناگفته در رابطه وجود دارد، رابطه سالم نیست.

رابطه ی سالم باید صادقانه باشد. در چنین رابطه ای کسی مجبور نیست احساسات و نظرات واقعی خود را پنهان کند.

تحمل یک رفتار صادقانه نیست و نمی‌تواند ارزشمند باشد.

با آن که در فرهنگ ما آدم های خوب تحمل زیادی دارند. آنها صبر می‌کنند، می‌سوزند و می‌سازند، از خواسته های خود می‌گذرند و به خود اهمیت چندانی نمی‌دهند.

همه ی این رفتارهای مرضی که ناشی از احساس حقارت، ترس و دوست نداشتن خود است، با برچسب هایی جامعه پسند به عنوان ارزش به جامعه تحمیل شده اند.

• اگر رفتارهای سخت دیگران را تحمل می‌کنید،
• اگر از این که در نظر دیگران و خودتان یک شخص “خوب” و محبوب نباشید می‌ترسید،

شما یک سبک زندگی بیمارگون دارید. چون همیشه خوب بودن و تحمل کردن توهین، ظلم و تحقیر بیماری است.

در رابطه ی سالم (که حق همه ی ماست) افراد باید این امکان را داشته باشند که نظر واقعی خود را در باره ی موضوعات بیان کنند

و احساساتی را که تجربه می‌کنند بر زبان آورند.

اگر این امکان به هر دلیلی فراهم نباشد، رابطه به صورت ناکامل برقرار می‌شود.

در رابطه ی ناکامل همیشه نیازها و خواسته های زیادی وجود دارند که برآورده نمی‌شوند، دست کم یک نفر احساس تهدید می‌کند و مجبور است برای از دست ندادن اندک داشته ها، سختی ها را تحمل کند.

• اگر همه ی ما مانند انسان های بالغ و متمدن رفتار کنیم،
• ظرفیت پذیرش بدی ها را در خود به وجود آوریم،
• حرف های دیگران را بشنویم
• و به‌ آنها اجازه بدهیم گاهی بد، عصبانی و بی منطق باشند،

کسی در رابطه با ما مجبور نیست چیزی را تحمل کند.

تحمل نکردن نشانه ی این است که دو طرف قادر هستند رابطه ای بلندمدت و راضی کننده را تجربه کنند.